یک عدد گل گـــلاب گزارش می دهد...!

امروز، زمان برگشتن از باشگاه، داشتم با فائزه برمیگشتم، رو به رو دوتا مرد میانسال که از شرکت بیمه اومده بودن بیرون سرگرم صحبت کردن بودن که دیدم یکی از اونا با نگرانی دستشو سمت خیابون دراز کرده و داره میگه بگیرش!!

برگشتم عقب دیدم یه آقایی افتاده وسط خیابون و یه عالمه ورق کاغذ و پوشه هم کنارش پخش و پلا شده. پاهاش میلرزید و نمیتونست کنترل خودشو حفظ کنه.

یه لحظه نگاهم به نگاهش افتاد..خواستم کمکش کنم که مردم رفتن جلو تا کمکش کنن.

از ظهر تا حالا ذهنم درگیر نگاهشه.. تو نگاهش یه چیز خاصی بود... ناراحتی، شرمندگی، خجالت، نگرانی... :(

بگذریم...

وقتی ازش دور شدم یادم اومد تو ساکم بطری آب دارم..کاش زودتر یادم میومد تا همونجا میرفتم پیشش و یکم آب میخورد حالش جا میومد :((

خدایا میشه لطفا دیگه همچین تجربه ای برای این بنده خدا به وجود نیاد؟ :(

خدایا میشه لطفا مریض هارو شفا بدی؟؟

کتاب "کیمیاگر" از پائولوکوئیلو رو تموم کردم... شاید خیلی ها با خوندن این کتاب یاد خودشون و خواسته ها و آرزو های فراموش شده ی خودشون میفتن.. به این فکر میکنن که اگر آرزوهای شخصیم رو براورده میکردم الان چقدر از زندگی راضی بودم؟

خوشحالم که بزرگترین آرزوم رو قبل از 20 سالگیم براورده کردم :)

میدونی؟

از خودم خیلی خوشم میاد که وقتی تصمیمی رو از ته قلبم میگیرم هیچ چیز و هیچکس نمیتونه منو منصرف کنه.

فقط به هدف فکر میکنم و همه کار برای اینکه آرزوم رو براورده کنم میکنم.

ولی خب هنوز آرزو ها و هدف های دیگه ای هستن که باید براوردشون کنم...

زندگی با همه ی سخت گیری هاش، فرصت های خیلی خوبی در اختیار آدما میذاره..

به بقیه کار ندارم..ولی چقدر خوبه دیگران رو تا حد ممکن قضاوت نکنم.
چقدر خوبه که به کار کسی کاری نداشته باشم.
و حرف های دیگران برام اهمیتی نداشته باشه